Ikuskizuna
Familia guztietan egosten dituzte babak. Guztietan. Familia hau ez zen gutxiago izango.
SINOPSIA
Inmak 35 urte ditu, bizitza honetan ezer ez duela sentitzen du eta laguntza bilatzen du terapia alternatiboetan, bizi-prekarietatearen sentsazioa hobetzeko. Alejandrok 37 urte ditu, denetarik du bizitza honetan, baina urrun dago egina sentitzetik. Anai-arrebak dira. Denetarik agindu zaion eta ezer lortu ez duen belaunaldikoak dira biak. Biek jaso dute perfekzionismoaren uztarria helduaroari aurre egiteko, baina biek porrota sentitzen dute. Eta biak nahastuta daude beren bizitzak betiko aldatuko dituen gatazka batean. "Uste dut gure aita ez dela zure aita, nirea baino ez da. (Isiltasuna) Zer?”. Inmak bere terapietako batean anaiak eta berak aita bera ez dutela jakingo du. Une horretatik aurrera, egia bilatzeko zurrunbilo zoro bat sortuko da euren artean, eta Encarnak, bien amak, funtsezko papera beteko du nahasi-mahasi honetan. Belaunaldiz-belaunaldiko ondarearen indarrak eramango ditu istorio honetako pertsonaia guztiak.
Egilearen oharra
— Marta Guerras
El Cuento del Tomate Frito zintzotasuneranzko bidaia familiarra proposatzen duen komedia garaikidea da. Doña Perfectitan uste dugu umorea dela gizakiaren bizi-gabeziak agerian uzteko tresnarik onena. Horregatik, antzezlan honek modu atsegin, zuzen eta dibertigarriaren aldeko apustua egiten du gai unibertsal hauei buruz hausnartzeko: familia-egiturak, herentzia genealogikoak, perfekzionismoa, rol sozialak, hazkunde pertsonala, egiaren mugak, belaunaldi hutsalak, haurtzaroa... Azken batean, gainazaletik haratago joateko borondaterik ez dagoenean, edozein sistema osatzen duen harri-kartoia.
DossierraEsku-programa
Antzezlanaren jolasa pertsonaiak gorpuzteko baliabideen minimalismoan, etxeko soinuekin eraikitako soinu-espazioaren aberastasunean eta zuzeneko musikan oinarritzen da. Ezin ditugu ahaztu postmodernitatearen berezko elementu urrungarriak, antzerkia egiten ari garela eta errealaren eta fikziozkoaren mugak lausoak izan daitezkeela gogorarazten digutenak.
— El Cuento del Tomate Frito
— Argazkiak
— Trailerra
—marta guerras eta egoitz sánchezek zuzendutako ikuskizuna
Talde artistikoa
egilea Marta Guerraszuzendaritza Marta Guerras eta Egoitz Sánchezantzezleak Mónica Miranda, Alejandro Pau, Cristina Bernalespazio eszenikoa Mónica Teijeirosoinu-diseinua Mariano Estudillomusika Mariano Estudillo y Cristina Bernalargiztapena Pilar Valdelvirajantziak Lorena Toréargazkiak Mario Ballesterosekoizpena La Caña Brothers y Doña Perfectitabanaketa Caterina Producciones
— El Cuento del Tomate Frito
— Beste ikuskizunak
Ikuskizuna
Familia guztietan egosten dituzte babak. Guztietan. Familia hau ez zen gutxiago izango.
SINOPSIA
Inmak 35 urte ditu, bizitza honetan ezer ez duela sentitzen du eta laguntza bilatzen du terapia alternatiboetan, bizi-prekarietatearen sentsazioa hobetzeko. Alejandrok 37 urte ditu, denetarik du bizitza honetan, baina urrun dago egina sentitzetik. Anai-arrebak dira. Denetarik agindu zaion eta ezer lortu ez duen belaunaldikoak dira biak. Biek jaso dute perfekzionismoaren uztarria helduaroari aurre egiteko, baina biek porrota sentitzen dute. Eta biak nahastuta daude beren bizitzak betiko aldatuko dituen gatazka batean. "Uste dut gure aita ez dela zure aita, nirea baino ez da. (Isiltasuna) Zer?”. Inmak bere terapietako batean anaiak eta berak aita bera ez dutela jakingo du. Une horretatik aurrera, egia bilatzeko zurrunbilo zoro bat sortuko da euren artean, eta Encarnak, bien amak, funtsezko papera beteko du nahasi-mahasi honetan. Belaunaldiz-belaunaldiko ondarearen indarrak eramango ditu istorio honetako pertsonaia guztiak.
Egilearen oharra
— Marta Guerras
El Cuento del Tomate Frito zintzotasuneranzko bidaia familiarra proposatzen duen komedia garaikidea da. Doña Perfectitan uste dugu umorea dela gizakiaren bizi-gabeziak agerian uzteko tresnarik onena. Horregatik, antzezlan honek modu atsegin, zuzen eta dibertigarriaren aldeko apustua egiten du gai unibertsal hauei buruz hausnartzeko: familia-egiturak, herentzia genealogikoak, perfekzionismoa, rol sozialak, hazkunde pertsonala, egiaren mugak, belaunaldi hutsalak, haurtzaroa... Azken batean, gainazaletik haratago joateko borondaterik ez dagoenean, edozein sistema osatzen duen harri-kartoia.
Antzezlanaren jolasa pertsonaiak gorpuzteko baliabideen minimalismoan, etxeko soinuekin eraikitako soinu-espazioaren aberastasunean eta zuzeneko musikan oinarritzen da. Ezin ditugu ahaztu postmodernitatearen berezko elementu urrungarriak, antzerkia egiten ari garela eta errealaren eta fikziozkoaren mugak lausoak izan daitezkeela gogorarazten digutenak.
DossierraEsku-programa
— El Cuento del Tomate Frito
— Argazkiak
— Trailerra
—marta guerras eta egoitz sánchezek zuzendutako ikuskizuna
Talde artistikoa
egilea Marta Guerraszuzendaritza Marta Guerras eta Egoitz Sánchezantzezleak Mónica Miranda, Alejandro Pau, Cristina Bernalespazio eszenikoa Mónica Teijeirosoinu-diseinua Mariano Estudillomusika Mariano Estudillo y Cristina Bernalargiztapena Pilar Valdelvirajantziak Lorena Toréargazkiak Mario Ballesterosekoizpena La Caña Brothers y Doña Perfectitabanaketa Caterina Producciones
— El Cuento del Tomate Frito
