Konpainia

— Marta, Egoitz & Mónica

Konpainia

— Marta, Egoitz & Mónica

Helburuen artean nabarmendu ditzakegu:

- Antzerkia gizartea eraldatzeko tresna gisa sustatzen duten gaien tratamendua. - Kontzientzia kolektiboa eta indibiduala balioesten duten testuak sortzea.- Gure nortasunarekin eta orainarekin zerikusia duten poetikak aurkitzea eta finkatzea.- Ikerketa eta elkarlaneko sorkuntza askea eta horizontala sustatzen duten lan-espazioak garatzea. - Ko-sorkuntza: piezan inplikatutako kide bakoitzaren imajinariotik eta borondate artistikotik abiatuta sortzea.

"Perfekzionismoa ez da gure onena bilatzea, gure okerrenaren jazarpena baizik, egiten dugun ezer ez dela inoiz behar bezain ona izango esaten digun zatia, alegia."

— Julia Cameron "El camino del artista"

Helburuen artean nabarmendu ditzakegu:

- Antzerkia gizartea eraldatzeko tresna gisa sustatzen duten gaien tratamendua. - Kontzientzia kolektiboa eta indibiduala balioesten duten testuak sortzea.- Gure nortasunarekin eta orainarekin zerikusia duten poetikak aurkitzea eta finkatzea.- Ikerketa eta elkarlaneko sorkuntza askea eta horizontala sustatzen duten lan-espazioak garatzea. - Ko-sorkuntza: piezan inplikatutako kide bakoitzaren imajinariotik eta borondate artistikotik abiatuta sortzea.

"Perfekzionismoa ez da gure onena bilatzea, gure okerrenaren jazarpena baizik, egiten dugun ezer ez dela inoiz behar bezain ona izango esaten digun zatia, alegia."

— Julia Cameron "El camino del artista"

Marta Guerras

RESADen Arte Dramatikoan lizentziatu zen 2012an; bere ibilbide profesionala, ikasketak eta ikus-entzunezko proiektuak uztartuz hasi zen. Lizentziatu bezain laster Antzerki Klasikoko Gazte Konpainia Nazionalaren laugarren promozioan parte hartu zuen eta taulen gainean jarraitu zuen antzerki-ekoizpen publiko eta pribatuetan lan eginez. 2023an bere lehen antzerki testua amaitu zuen, "El Cuento del Tomate Frito" eta Doña Perfectita konpainia sortu zuen.

Marta Guerras Madrilen jaio zen 1989an. 2012an RESADen Arte Dramatikoan lizentziatu zen eta bere ibilbide profesionala ikus-entzunezko proiektuak ikasketekin bateratuz hasi zen: “Karabudjan” 2010, “Bandolera” 2011. Lizentziatu ostean bere karrera antzerkian zentratu zen batik bat, Antzerki Klasikoko Gazte Konpainia Nazionalaren laugarren promozioan parte hartuz. Antzerki Klasikoko Konpainia Nazionalean Blanca Portillok zuzendutako “Don Juan Tenorio” edo “Préstame tus palabras” muntaiak egin zituen. Hortik kanpo, hurrengo antzerki-obretan parte hartu du antzezle gisa: “En el Oscuro Corazón del Bosque”, José Luis Alonso de Santosek zuzendua; “Trinidad”, Nacho Sevillak zuzendua; “Bodas de Sangre”, Antonio Malondarena; “La última noche de Don Juan” Carlos Tuñónena, “La Comedia de las Mentiras” Pep Antón Gómezena Meridako Jaialdirako; Iñigo Guardaminoren “Metalica” CDNrako; “La Fuerza del Cariño “, Magüi Mirak zuzendua, “En Tránsito” Antonio C. Guijosak zuzendua, “Troyanas ” Adriana Ozoresek zuzendua CNTCrako, David Bocetaren “La Gran Cenobia” edo Natalia Menendezen “Queen Lear”, Madrileko Teatro Españolerako. Bere ikus-entzunezko ibilbidean Alex de la Iglesiaren “Mi Gran Noche”, Borja Cresporen “Neurowold” edo Eva Hacheren “Un mal día lo tiene cualquiera” aipa ditzakegu. Eta “UpaNext”, “4 estrellas” edo “Entrepreneurs”.

Bere ibilbide profesionalari sortzaile gisa egindako lana gehitu behar zaio. 2023an bere konpainia propioa sortu zuen, Doña Perfectita, eta bere lehen testua estreinatu zuen, El Cuento del Tomate Frito, Egoitz Sanchezekin batera zuzendu zuena.

Egoitz Sanchez

RESADen lizentziatu eta gero, Egoitzen ibilbide profesionala Antzerki Klasikoko Konpainia Nazionalaren (CNTC), Los Dedae antzerki-dantza konpainiaren eta Bilboko La Dramática Errante konpainiaren artean garatu da batez ere. 2023an, "El Cuento del Tomate Frito" obra estreinatu zuen zuzendari gisa, eta Javier Lararekin batera idatzitako lehen antzerki-testua amaitu zuen: “Cola de Pez-Erreka Mari”.

Egoitz Sánchez Donostian jaio zen 1985ean eta testu interpretazioan lizentziatu zen Madrilgo RESADen 2012an. Geroztik, honako antzerki-ekoizpenetan aritu da aktore gisa: Paco Azorinek zuzendutako “Julio César” (2013), Emilio Sagiren “La viuda alegre” (Arriaga Antzokia), H. Pimentaren “El alcalde de Zalamea” (Antzerki Klasikoko Konpainia Nazionala), H. Pimentaren “El perro del hortelano” (CNTC), J.M. Mestres (CNTC), X. Albertiren “El príncipe constante” (CNTC) eta Chevi Muraday-ren “Marikon, esto acaba de empezar” eta “Juana” (Los Dedae). Bere azken proiektu profesionalak hauek dira: “Altsasu”, La Dramática Errantek ekoitzia; “Festen”, Arriaga Antzokiarena; eta “Cola de Pez-Erreka Mari”, Doña Perfectitaren pertsona bakarreko pieza.

Mónica Miranda

RESADen Testu-interpretazioan lizentziatu zen 2012an eta ohorezko matrikula lortu zuen interpretazio-ikasgaian. Ondoren, 2020an, Carlos III Unibertsitateko Zinema eta TBko Gidoigintzako masterraren titulua lortu zuen. Ordutik, bere gidoilari eta antzerkigile ibilbidea antzerkiko zein ikus-entzunezko aktore lanekin uztartu du.

Madrilen jaio arren, Murtzian bizi zen hemeretzi urte arte; adin horrekin Madrilera itzultzea erabaki zuen, interpretazioa ikastera. Hainbat eskolatan trebatu ondoren, 2012an testu-interpretazioan lizentziatu zen RESADen, eta ohorezko matrikula lortu zuen interpretazio-ikasgaian. Baina bere bokazio artistikoa haratago doa, eta bere kontura idazten hasi zen 2017an “Nosotras” estreinatuz, bere lehen obra antzerkigile eta zuzendari gisa. 2020an Carlos III Unibertsitateko Zinema eta Telebistako gidoilari titulua jaso zuen. Ordutik, gidoilari gisa egindako ibilbidea uztartu du – 2018tik gaur egun arte Oregon TBn esketx-sortan egindako lana nabarmenduz –, antzerkigile gisa – Marta Sanzen “Daniela Astor y la caja negra” eleberriaren antzerki-egokitzapena nabarmenduz –, eta aktore gisa – ikus-entzunezkoetan egindako azken lanak nabarmentzen dira: “Las de la última fila”, Daniel Sánchez Arévalok Netflixentzat idatzi eta zuzendua, eta “Dos vidas”, TVEk ekoitzia. Antzerki-aktore gisa, bere azken lanak honako hauek izan dira: “The Shit Show”, Elisabet Altubek idatzi eta zuzendua; “El cuento del tomate frito”, Marta Guerrasek idatzia eta Marta Guerrasek zuzendua, Egoitz Sánchezekin batera; eta “Safo”, María Folguerak idatzia eta Marta Pazosek zuzendua.

— Ikuskizunak